20/5/08

¡QUÉ GLORIA!

Esta entrada está dedicada aos máis pequenos do cole e aos que xa non son tan pequechos. Aos primeiros porque están a descubrir o fermosa que é a poesía, e aos outros porque xa levan tempo gozando dela.
Para todos, esta selección de poemas de Gloria Fuertes, unha muller adorada por uns, denigrada por outros e ignorada pola maioría. Foi unha loitadora incansable que, baixo esa voz ronca, agachaba un corazón tan grande como sensible. As súas rimas sinxelas encantan aos pequenos e fan sorrir aos maiores, parécevos pouca fazaña?
Xulgade vós mesmos:
La gallinita
La gallinita,
en el gallinero,
dice a su amiga
-Cuánto te quiero.
Gallinita rubia
llorará luego,
ahora canta:
-Aquí te espero...
"Aquí te espero,
poniendo un huevo",
me dio la tos
y puse dos.
Pensé en mi ama,
¡qué pobre es!
Me dio penita...
¡y puse tres!
Como tardaste,
esperé un rato
poniendo huevos,
¡y puse cuatro!
Mi ama me vende
a doña Luz.
¡Yo con arroz!
¡qué ingratitud!

La pata mete la pata
La pata desplumada,

cua, cua, cua,

como es patosa,

cua, cua, cua,

ha metido la pata,

cua, cua, cua,

en una poza.

-¡Grua!, ¡grua!, ¡grua!

En la poza había un cerdito

vivito y guarreando,

con el barro de la poza,
el cerdito jugando.
El cerdito le dijo:
-Saca la pata,
pata hermosa.
Y la pata patera
le dio una rosa.
Por la granja pasean
comiendo higos.
¡El cerdito y la pata
se han hecho amigos!

No hay comentarios:

Publicar un comentario

PASEN E VEXAN