1/2/09

EL PRIMER BESO, Amado Nervo

Chegou o mes de febreiro e con el o punto de interese dedicado á poesía e o amor. Son moitas as emocións que imos compartir estes días, pero hai un momento moi especial que Amado Nervo, o poeta mexicano, presenta no seu poema titulado "El primer beso". Algúns lembran cun sorriso aquel momento, lonxano ou recente; outros soñan con atreverse a dar o paso...

Yo ya me despedía.... y palpitante

cerca mi labio de tus labios rojos,
«Hasta mañana», susurraste;
yo te miré a los ojos un instante
y tú cerraste sin pensar los ojos
y te di el primer beso: alcé la frente
iluminado por mi dicha cierta.

Salí a la calle alborozadamente
mientras tú te asomabas a la puerta
mirándome encendida y sonriente.

Volví la cara en dulce arrobamiento,
y sin dejarte de mirar siquiera,
salté a un tranvía en raudo movimiento;
y me quedé mirándote un momento
y sonriendo con el alma entera,
y aún más te sonreí... Y en el tranvía
a un ansioso, sarcástico y curioso,
que nos miró a los dos con ironía,
le dije poniéndome dichoso:

-«Perdóneme, señor, esta alegría.»

No hay comentarios:

Publicar un comentario

PASEN E VEXAN